Ακόμα και αν μειώσουμε σημαντικά τις εκπομπές ρύπων με αποτέλεσμα την πτώση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας, δεν μπορούμε να εμποδίσουμε παρά μόνο να επιβραδύνουμε την άνοδο της στάθμης των θαλασσών τους επόμενους αιώνες. Αυτό προκύπτει από νέα μελέτη ερευνητών του Αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Έρευνας και του Κέντρου για τον Καιρό και την Κλιματική Έρευνα στην Αυστραλία.
Οι υψηλές εκπομπές ρύπων ευθύνονται για την αύξηση της παγκόσμιας μέσης επιφανειακής θερμοκρασίας κατά 0,17 βαθμούς Κελσίου την περίοδο 1980 – 2010 και για την αύξηση της στάθμης των θαλασσών κατά 2,3 χιλιοστά την περίοδο 2005 – 2010.
Η αύξηση της στάθμης των θαλασσών απειλεί περίπου το 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού, που ζει σε παράκτιες περιοχές και νησιά, καθώς ο κίνδυνος πλημμυρών είναι πολύ μεγάλος.
Σε αυτό το πλαίσιο, πάνω από 180 χώρες διαπραγματεύονται για τη συνομολόγηση νέας παγκόσμιας συνθήκης που θα τεθεί σε ισχύ μέχρι το 2020 και θα αναγκάσει όλα τα κράτη να μειώσουν τις εκπομπές τους έτσι ώστε η αύξηση της θερμοκρασίας αυτό τον αιώνα να μην ξεπεράσει τους 2 βαθμούς Κελσίου.
Ωστόσο, στη μελέτη τους οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ακόμα και οι πιο φιλόδοξες μειώσεις ενδέχεται να μην μπορούν να εμποδίσουν την αύξηση της στάθμης των θαλασσών εξαιτίας της θερμικής διαστολής του θαλασσινού νερού.
«Ακόμα και αν θέσουμε σε εφαρμογή αυστηρά μέτρα έτσι ώστε η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας να μην ξεπεράσει τους 2 βαθμούς Κελσίου, η στάθμη των θαλασσών θα συνεχίσει να ανεβαίνει και μετά το 2100», τονίζουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί καθώς οι θερμότερες θερμοκρασίες διεισδύουν βαθιά στη θάλασσα, το νερό θερμαίνεται και διαστέλλεται.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν η παγκόσμια μέση θερμοκρασία μειωθεί με αποτέλεσμα να «δροσιστούν» τα επιφανειακά θαλάσσια ύδατα, η θερμότητα θα εξακολουθεί να βρίσκεται εγκλωβισμένη στα κατώτερα στρώματα των ωκεανών, με αποτέλεσμα την αύξηση της στάθμης των υδάτων.
Σε αυτό το πλαίσιο οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι ακόμα και αν υιοθετούνταν μεγάλες μειώσεις εκπομπών ρύπων που οδηγούσαν σε μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 0,83 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100 και 0,55 βαθμούς μέχρι το 2300, η στάθμη των θαλασσών θα αυξανόταν εξαιτίας της θερμικής διαστολής μέχρι και 24,2 εκατοστά ως το 2300.